Op 18 juni 2022 ging het dan echt weer gebeuren, een reünie van de RHBS en MMS uit Appingedam.

De vorige reünie op 30 september 2017 met twee HBS-jaargangen werd
dusdanig positief ontvangen dat de ‘vertrouwde pubers’ van weleer elkaar graag weer wilden ontmoeten.
Deze keer was er een reünie voor iedereen: oud-leerlingen en oud-docenten die hun middelbare schooltijd vóór 1972 in het karakteristieke schoolgebouw hadden doorgebracht.

We worden ouder en daarmee vergeten we ook veel, maar gelukkig kunnen we tezamen met andere oud-leerlingen nog heel veel achterhalen. Wat maar niet uit mijn geheugen wil verdwijnen is het volgende voorval.

Op zaterdag 18 juni wandelt een gelooid en gerijpt gezelschap door Appingedam. Het zijn de pakweg 150 oud-leerlingen van de (R)HBS en MMS die tot in elk geval 1972 het pand bezochten waar het Stadskantoor van Appingedam (nu gemeente Eemsdelta) is gehuisvest. Ze hebben een reünie.

Ze kende iemand die les gaf aan de School voor Leraren Technisch Onderwijs. En die zei nadat ze was afgestudeerd, dat ze maar eens naar Appingedam moest rijden en zich moest melden bij directeur Dopper van de HBS. ,,Ik ging op een zaterdag heen. Dopper komt binnenlopen en zegt tegen mij: Aah, daar hebben we de juffrouw die bij ons Nederlands gaat geven. Dat was mijn sollicitatiegesprek.’’

Het verhaal van Martinus van Hoorn stimuleert me. Allerlei herinneringen borrelen op...

Ik fietste in 1969 met Martinus als eerstejaars na een borrel van bittergenootschap Omlandia de best wel steile Oosterstraat op. Op weg naar mijn kamer van 2.15 bij 3.80 aan de Oosterhamrikkade 154. Hij zei tegen me: “ Doe most nait al zo veul proat’n, want ik heb al mien verstand veur ‘t fietsen neudig”.

Martinus van Hoorn was vroeger een van die scholieren van wie hun uit Appingedam afkomstige klasgenoten dachten dat ze al een uur gefietst hadden voor ze bij de HBS arriveerden. Helemaal vanuit Stedum kwam hij, twee maal op een dag zo’n 12 tot 13 kilometer. Van Hoorn: ,,Op een gewone fiets, hè.’’

Van Hoorn gaat moeiteloos terug in de tijd. ,,We waren te vroeg als we voor de eerste bel op school waren’’, weet hij nog. Eerste bel? Was er dan ook nog een tweede bel? Van Hoorn: ,,Ja, bij de eerste bel ging je naar binnen, naar de klas. Bij de tweede bel moest je in de klas zijn.’’